بیماریهای دریچه ای ( تنگی ، نارسایی)

دریچه های قلب به یک یا دو شکل زیر بیمار می شوند :
• بسته شدن ناکامل دریچه که نارسایی (رگورژیتاسیون) نامیده می شود .
دریچه های قلب به یک یا دو شکل زیر بیمار می شوند :
• بسته شدن ناکامل دریچه که نارسایی (رگورژیتاسیون) نامیده می شود .
کاردیومیوپاتیها (cardiomyopathy)
گروه متفاوتی از بیماریهای عضله قلب هستند که در اثر آنها قلب نمیتواند
جریان خون کافی را برای اعضای بدن فراهمسازد و فرد دچار نارسایی قلبی
میشود.
کاردیو به معنی قلب، میو به معنی ماهیچه و پاتی به معنی بیماری است. کاردیومیوپاتی ایدیوپاتیک (بیماری اولیه) میوکارد بدون علت مشخص است. کاردیومیوپاتیهای ثانویه علل متنوعی دارند که شایعترین علت آن بیماریهای ایسکمیک قلب است. هیپرتانسیون مزمن، تنگی شدید آئورت، نارسایی دریچه قلب، عفونتهای ویروسی، آمیلوئیدوز، هموکروماتوز، بیماریهای پریکارد، الکل، تیروتوکسیکوز، کمبود ویتامینها به خصوص ویتامین B۱ و سموم، سایر علل کاردیومیوپاتیهای ثانویه هستند.
بیمارىهاى مادرزادى قلب (Congenital
Heart disease) شامل گروهى از ناهنجارىهاى ساختمانى قلب و عروق است که در
زمان تولد وجود دارند، اما ضرورتاً بعد از تولد ممکن است تشخیص داده نشود.
ممکن است یک نقص یا ترکیبى از چند نقص وجود داشته باشد.
علت واقعى CHD در حداکثر موارد یا ۹۰% موارد، ناشناخته است. بیمارىهاى مادرزادى قلب شایعترین بیمارىهاى قلبى در کودکان با شیوه ۸ مورد در هر ۱۰۰۰ تولد زنده است. کودکان مبتلا به CHD بیشتر در معرض داشتن نقایص مانند فیستول تراکئوازوفاژیال، اختلالات کلیه و فتق دیافراگمى هستند. عوارض شامل نارسائى احتقانى قلب، آندوکاردیت عفونی، مرگ ناگهانى و سکته مغزى بهعلت آمبولى است.
آیا می دانید که کدام دسته از بیماران به پیوند قلب نیازمندند؟
بیشتر پیوندهای قلب بر روی افرادی انجام می شود که به نارسائی شدید قلبی دچار شده اند. این نارسائی های قلبی معمولاً عبارتند از:
- بیماری شریان های اکلیلی قلب
تب روماتیسمی، می تواند سبب بیماری روماتیسمی قلبی شود که این بیماری می تواند برای قلب، دریچه های آن مشکلات و ناراحتی هایی ایجاد کند. تب روماتیسمی حاد عارضه التهابی عفونت باکتریایی استرپتوکوک گروه آ بتا همولیتیک است که ممکن است ۲ تا ۶ هفته بعد از عفونت ایجاد شده و اعضای مهم بدن از جمله مفاصل، قلب، پوست و مغز را درگیر میسازد.
این باکتری باعث می شود که دچار گلودرد شویم. این کار را هم با انتشار سمی به نام "استرپتولیزین" انجام می دهد که استرپتولیزین نیز گلبول های قرمزِ خون را از بین می برد. اما این گلبول های سفید هستند که با ترشح آنتی بادی (پادتن) مخصوص آن سم، از اثر گذاری آن جلوگیری می کنند. به همین دلیل است که در گلو این جنگ شروع می شود (در واقع در لوزه ها)
سنکوپ که در زبان عامه گاه غش نامیده میشود٬ از دست رفتن هوشیاری برای مدت زمانی نه چندان طولانی است که در آن شخص وضعیت بدنی (پوستورال تُن) خود را از دست میدهد (غش میکند). سنکوپ حالتی ملایمتر از شوک است و در این حالت فرد دچار بی خبری کوتاه مدت از اطراف خود می شود. علامت بیماری بدلیل نرسیدن کوتاه مدت خون به مغز محسوب میشود.
در حالت سنکوپ، دستگاه های قلب و ریه فعال هستند.