از دیرباز تا کنون، انواع سبزی و میوه‌ها ارزش و اهمیت زیادی در پیشگیری و درمان بیماریها داشته و دارند. در طول تاریخ هیچگاه ارتباط گیاهان چه به عنوان ماده غذایی و چه به عنوان ماده دارویی با بشر قطع نشده است و شاید بتوان گفت قسمت عمدهای از فرهنگ تغذیهای جوامع را تشکیل دادهاند.
میوه ها و سبزی هایی که دوستدار قلب هستند عبارتند از:
زغال اخته در جلوگیری از بیماری‌های قلبی سودمند است.
زغال اخته حاوی آنتیاکسیدانها، فلاوونوییدها و پلیفنولها است که عملکرد عروق را بهبود میبخشند.
محققان می‌گویند این ویژگیها حایز اهمیت است، زیرا به اتساع عروق خونی در افرادی که کلسترول بالا و گرفتگی عروق دارند، کمک می‌کند.
همچنین مشخص شده زغال اخته در جلوگیری از عفونت‌های دستگاه ادراری موثر بوده و در بیماری‌های لثه، زخمها و حتی سرطان نقش مفیدی دارد.
با توجه به این که در بیشتر موارد تپش قلب، بیماری خاصی نیست، با کاهش استرس و اضطراب و انجام ورزش‌های سبک می توان تپش قلب را کاهش داد.
دکتر سینا مرادمند، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تپش قلب اظهار داشت: گاهی فرد احساس می‌کند که دچار تپش قلب شده است که به صورت‌های گوناگونی نظیر کوبیدن، لرزیدن، تپیدن و ... احساس می شود.
تعداد ضربان قلب در حالت طبیعی بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه است و در موارد غیرعادی بالاتر از 100 تا 130 تپش در دقیقه اتفاق می‌افتد.
وی افزود: منظور از تپش قلب همان باز و بسته شدن یا انقباض و انبساط آن است. تلمبه قلب در حالت انقباض یا بسته شدن خون را بیرون می فرستد، اما درحالت انبساط یا باز شدن خون را به درون قلب می کشد.
قلب، عضوی عضلانی و تو خالی است که در قسمت پایین قفسه سینه، در پشت و سمت چپ استخوان جناغ سینه قرار گرفته است. اندازه ی قلب هر فردی به اندازه ی مُشت دست اوست.
این عضو قوی و پُرکار، خون را به همه بخش‌های بدن اعم از سلول‌ها، عضلات، استخوان‌ها و اعضا پمپ می‌کند.
در تمام طول زندگی، قلب با سرعتی حدود یک بار در ثانیه می‌تپد و حین فعالیت بدنی این سرعت به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.
مهمترین علت پیدایش بیماری‌های قلبی- عروقی، تصلب شرایین می‌باشد. تصلب شرایین سبب می شود که سرخرگ‌های گوناگونی که به سمت‌های مختلف بدن خون میرسانند، به تدریج سخت و تنگ گردند و توانایی آنها برای انتقال اکسیژن و مواد غذایی به سلول های بدن کاهش یابد.
سنکوپ چیست؟ سنکوپ، اصطلاحی است که در علم پزشکی به از حال رفتن و غش کردن فرد گفته می‌شود. باید توجه داشت که منظور از غش کردن به هیچ‌عنوان تشنج کردن مانند آنچه در بیماران مبتلا به صرع دیده می‌شود، نیست. معمولا پس از غش کردن، فرد بلافاصله حالت عادی خود را باز می‌یابد. سنکوپ بسیار شایع بوده و از هر 3 نفر حداقل یک نفر در طول زندگی خود با این پدیده روبرو می‌شود. در اغلب موارد بروز این پدیده اهمیت چندانی نداشته و نگران‌کننده به حساب نمی‌آید.